Een kleine man bij een groot bedrijf.

Ali kijkt trots naar de rijen auto-onderdelen die hij zorgvuldig heeft schoongemaakt, gefotografeerd en op de website van Van Gils Automotive geplaatst. De geur van motorolie en metaal doet hem denken aan zijn dromen – dromen die hij ooit had in een ander land, een ander leven. Vandaag, op een zonnige ochtend in november 2024, voelt hij zich eindelijk thuis. Hij heeft een contract voor 6 maanden, een plek waar hij elke dag met plezier naartoe gaat en toekomstplannen die zijn hart sneller laten kloppen.

Maar het pad naar deze glimlach was allesbehalve eenvoudig. Vier jaar geleden, met een rugzak vol herinneringen en hoop, arriveerde Ali vanuit Syrië in Nederland. Hij bracht zijn eerste maanden door in het COA in Drachten. Die periode voelde onzeker, maar toch leerde hij er vrienden kennen die de tijd hebben doorstaan. De ritjes met vrienden door het groene landschap van Friesland of de bezoeken aan zijn neef in Essen zijn voor Ali kleine lichtpuntjes die hem aan thuis doen denken.

Thuis. Dat is een woord dat wringt. Zijn familie – zijn twee zussen, broer en ouders – zijn nog altijd in Syrië. Elke ochtend wanneer hij met zijn auto naar zijn werk rijdt, denkt hij aan hen. Hij herinnert zich hun stemmen, hun gezichten, en voelt hoe ver ze weg zijn. De koude Nederlandse winters maken dat gemis alleen maar sterker. Maar zelfs in de kou is er warmte: de glimlachen van zijn collega's, de steun die hij voelt bij Van Gils Automotive, de kameraadschap in de gym waar hij zichzelf sterker maakt – zowel fysiek als mentaal. En ook de ondersteuning die Ali heeft gekregen van alle lieve mensen bij De Binnenbaan.

Ali heeft Nederland omarmd zoals het land hem heeft omarmd. Hij bewondert de georganiseerde straten, de huizen met duidelijke nummers, en zelfs het voetbal. PSV heeft zijn hart gestolen, en op wedstrijddagen juicht hij met passie alsof hij al zijn hele leven in Nederland woont. Toch kan hij niet anders dan lachen als hij grapt over de lengte van Nederlandse vrouwen – een klein ongemak voor een man van zijn postuur. Hij weet dat er iemand op hem wacht, een Syrische vrouw, met wie hij over een paar maanden in het huwelijksbootje hoopt te stappen. Het wordt tijd, zegt hij met een knipoog. Hij is immers al 33!

Met zijn optimisme en harde werk heeft Ali zijn plek in Nederland gevonden. Hij droomt ervan ooit zijn eigen bedrijf te starten, misschien een poetsbedrijf of een onderneming die zijn liefde voor auto’s weerspiegelt. Voor nu geniet hij van elke dag bij Van Gils Automotive. Zijn collega's zijn meer dan collega's geworden; ze zijn een tweede familie. En wie weet, deze zomer kan Ali zijn dagelijkse rit naar het werk zelfs op de fiets maken, als een echte Nederlander.

Het leven in Nederland is voor Ali een cadeau – een kans om opnieuw te beginnen, om te bouwen aan een toekomst die hij zich jaren geleden niet had kunnen voorstellen. En

voor Van Gils Automotive is Ali meer dan een werknemer. Hij is een lichtpuntje, een bron van inspiratie en bovenal een hele fijne collega en vriend.